De zomer nadert zijn einde en rond 25 september begint het seizoen van de Najaarsfeesten. Lezers die Wake Up! al enige jaren geleden hebben gelezen hebben de feestencyclus waarschijnlijk al veel bewuster meegemaakt en toegepast.

Bij de voorjaarsfeesten is het contrast met de kerkelijke traditie nog niet zo groot, want ook in de kerken vieren we het Paasfeest en het Pinksterfeest. Dit zijn feesten die hun oorsprong vonden in de instructie van God aan het volk Israël en die door Jezus Christus in de eerste eeuw van onze jaartelling werden vervuld. Al die eeuwen voor Zijn eerste komst werden deze feesten gevierd, maar de diepe betekenis ervan werd pas bekend in de tijd van het Nieuwe Testament. Zo brachten de Israëlieten in Egypte het bloed van het Pesachlam aan op de deur, waarmee ze gehoorzaam uiting gaven aan Gods instructie en hun geloof dat God hen zou redden van de dood, die de verderver zou brengen. Maar van het ritueel zelf begrepen ze waarschijnlijk maar weinig. De diepere betekening door al die jaren lag dan ook in de heenwijzing naar de toekomstige gebeurtenis van Jezus’ kruisiging en dood Paulus zou later expliciet zeggen dat Jezus ons Pesachlam is en dat wie in Hem en Zijn plaatsvervangend offer blijvend gelooft, eeuwig leven ontvangt.

Pinksteren is de verzekerings-polis voor de Bruid van Christus

Pinksteren is niet alleen een feest ter herinnering aan de uitstorting van de Heilige Geest in Jeruzalem, maar is ook een feest dat ons helpt uit te zien naar de toekomst.

Het Pinksterfeest heeft namelijk een verbinding met een belangrijke gebeurtenis in het oude Hebreeuwse huwelijksritueel. Ten diepste is deze aardse huwelijksceremonie – in zijn oorspronkelijke vorm – een afschaduwing van een hemelse blauwdruk van het verbond tussen de hemelse Bruidegom en de aardse Bruid[1]. Paulus vergelijkt de gemeenschap van volgelingen van Christus dan ook met een bruid.

In het vorige artikel bestudeerden we de uiteindelijke en gefaseerde vervulling van Grote Verzoendag. Die zal plaatsvinden als de hemelse Hogepriester vanuit de hemelse Tempel zal terugkomen op aarde en elke knie zich voor Hem zal buigen. Heel Israël zal behouden worden en zijn Messias zien.[1] Wat een tijd zal dat zijn als ook alle duistere machten zich moeten buigen voor Christus en de satan, na eerst voor de duur van het Vrederijk in de afgrond te zijn opgesloten, uiteindelijk voor altijd in de poel van vuur wordt geworpen.

Na Zijn terugkeer op die laatste Grote Verzoendag wacht dus alleen het Loofhuttenfeest  nog op het moment dat het van zijn schaduwbetekenis wordt ontdaan en zijn Nieuwe Verbondsbetekenis werkelijkheid wordt.

Rond het Loofhuttenfeest werden tot de tijd van de verwoesting van de tempel 70 stieren geofferd. Elke stier vertegenwoordigde een van de volken op aarde en 70 volken symboliseerden dus alle volken op aarde. Israël was de natie die door God apart gesteld – geheiligd – was als priesters voor de volken. Het was een volk van middelaars en volgens de Bijbelse belofte zal Gods Israël dat ook in het Vrederijk zijn.

Vorige week bestudeerden we het Bazuinenfeest, als eerste uit de reeks van Najaarsfeesten die nog op hun toekomstige vervulling in Christus wachten. Deze feesten vieren vele Nieuwtestamentische gelovigen niet langer via de schaduwrituelen maar in de dagelijkse verwachting van Zijn komst en wederkomst. En elk van deze feesten laat een aspect van die vervulling zien.

(Ingelast: het blijkt dat de vernieuwde maan toch pas op maandagavond 10 september wordt gezien, waardoor de 1e dag van de 7e maand een dag later begint dan op de officiele seculiere kalender)

Dit jaar vindt het Bazuinenfeest plaats op 11 September, als tenminste de nieuwe maan wordt waargenomen boven Israël op de avond er voor. Niemand weet het voorafgaand aan die dag zeker. We noemen het een feest omdat het 1 van de 7 schakels is van het feestenpatroon dat God als bakens in Zijn Reddingsplan heeft vastgelegd. Eigenlijk heet het “de dag van het wakker makend bazuingeschal”.[1] De Oudtestamentische schaduw spreekt van een ‘jubeldag’ [2] waarop God het volk oproept om compleet tot rust te komen en op de bazuin te blazen. Maar met welk doel? Dat is het te vinden antwoord op het mysterie van deze dag. En dat geheimenis is in de Bijbel te ontdekken.

Het Bazuinenfeest is de eerste feestdag van de serie van drie Najaarsfeesten en ook het eerstvolgende feest dat nog niet vervuld is. Immers, Jezus Christus vervulde de vier Voorjaarsfeesten precies op de dag en in alle details van elk van deze feesten, maar de drie Najaarsfeesten zijn nog in verwachting van Hem die ze zal vervullen. Nog specifieker: Hij zal hun betekenis vol maken.

De komende week ontvangt u 3 artikelen over de Najaarsfeesten. Stuur ze alsjeblieft door naar vrienden.

Het Bazuinenfeest, Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest vormen samen de Najaarsfeesten op Gods Kalender. In Wake Up! beschrijven we hoe Jezus Christus 2000 jaar geleden de Voorjaarsfeesten precies op hun kalenderdag en tot in alle details vervulde. Hij kwam om de werkelijke betekenis aan deze feesten te geven en wij geloven daarom dat ook de Najaarsfeesten op hun kalenderdagen en in alle details vervuld zullen worden, rondom Zijn Wederkomst. Elk van deze feesten wijst ook op een aspect rondom die grote gebeurtenis en daarom zijn het ook niet exclusief Joodse feesten.

Elk jaar, als de feesten op de agenda staan, laait ook de discussie weer op of christenen al dan niet deze feesten zouden moeten vieren? De meeste feesten worden vanuit de kerkelijke traditie niet gevierd, maar er is onder christenen wel een sterk groeiende belangstelling. Zoek je het antwoord ? Download dan de studie en stuur door naar vrienden.

Het is zover!
De verkorte versie van Wake Up!

De afgelopen jaren hebben 10.000-den lezers de thema’s van het boek bestudeerd en zijn deze onderwerp geweest voor vele studiegroepen.

Op veler verzoek hebben de auteurs van Wake Up! een bondige versie geschreven. De strekking is dezelfde maar de inhoud is teruggebracht tot de kern. Wake Up in 145 pagina’s is nu dus heel bruikbaar om cadeau te doen aan familie en vrienden, als een ideae introductie en opstap naar het verdiepende studieboek.

Wij zijn er van overtuigd dat een nog grotere groep lezers is te bereiken met deze verkorte versie. Deze past ook makkelijker in je reiskoffer.

Het boek is nu hier te koop en bij meerdere exemplaren draagt u toch maar één keer bij aan de verzendkosten.

Bijzondere patronen in de Bijbel die wijzen op de wederkomst van Christus:

– 7 Feesten van God en hun cruciale Nieuwe Verbondsbetekenis
– 7 Tijdslijnen in Gods Tijd voor deze wereld
– 7 fasen in de Hebreeuwse Huwelijksceremonie die Bijbels verankerd is

Toen Jezus op aarde kwam vervulde Hij niet enkele, maar alle profetieën die in het Oude Testament over de (eerste) komst van de Messias waren uitgesproken. Hij leverde het sluitende bewijs dat Hij de gezalfde van God was. Nu we dat weten, moeten we ons zelf ook eens afvragen wat wij met profetieën over de wederkomst doen?

Op Paaszondag vieren wij de opstanding van Jezus Christus uit de dood; een nieuw begin voor de mensheid. Door Zijn dood en opstanding mogen ook Zijn volgelingen in een nieuw leven opstaan. Wij volgen Hem in de dood en wij mogen leven met Hem. Maar dan geldt ten diepste ook: niet meer ik leef, maar Hij leeft in Mij.

Goede vrijdag is op de christelijke kalender niet een vrolijke dag. We beseffen dat Jezus Christus voor redding van zondaren Zijn bloed heeft gegeven en daarvoor aan het kruis gestorven is. Maar er is ook enorme dankbaarheid omdat christenen weten wat er enkele dagen later gebeurde, maar ook waarom Jezus stierf aan dat Kruis, net buiten Jeruzalem.

Paasfeest is een feest van heel veel vreugde want op die dag vieren christenen de Opstanding van Christus. Zonder Zijn opstanding uit de Dood was er geen christendom geweest en had Hij na Zijn dood nauwelijks volgelingen overgehouden. Maar door de kracht van Zijn opstanding is het geloof in Christus nu nog steeds een levendmakend geloof. Want Hij leeft en er is redding en bevrijding mogelijk door die opstandingskracht.

Zonder Pesach kun je de kruisiging van Jezus Christus beschouwen als een dramatische gebeurtenis op een willekeurige dag. Een dag waarop het volk en de leiders besloten om Hem te kruisigen die zonder zonde was. Jezus was het slachtoffer van menselijk onbegrip. Die gebeurtenis had gemakkelijk ook een week later kunnen plaatsvinden. Maar niet op Gods Kalender! Want juist dit oudtestamentische Pesach feest was uiteindelijk een krachtig bewijs dat Jezus de beloofde Messias was. Misschien is dat wel eens een mooi beeld om te laten zien in een toekomstige televisie uitzending van de Passion.

Toen Jezus werd gekruisigd had Pilatus zelf bepaald dat er een opschrijft op het kruishout gespijkerd moest worden. Hij bepaalde dat de tekst hierop als volgt zou luiden: “Jezus uit Nazareth, Koning der Joden”.

De overpriesters vonden dit helemaal geen goed idee en vroegen Pilatus dit te veranderen in: “Deze man heeft beweerd: ik ben de Koning der Joden”. Op die manier zou het slechts een mening van Jezus zelf zijn en geen feit. Maar de eigenzinnige Pilatus wilde daar niet aan mee doen. Het gebeurde zoals hij het had bedacht.

Ongezuurde Broden is het feest dat begint op de dag na Pesach en dat 7 dagen duurt. In de periode voorafgaand aan Pesach maakt elke familie, volgens het Bijbelse gebod, zijn huis schoon door alle zuurdesem te verwijderen. Dat is een minutieuze zoektocht naar de kleinste kruimel die nog ergens in huis kan liggen. Het verwijderen van dat zuurdesem was weliswaar een gebod van God, maar het is ten diepste het beeld van een innerlijke zoektocht of er nog zuurdesem (zonde) in ons leven aanwezig is. Ook als we het Pesachfeest van bevrijding van slavernij en reiniging van zonden al hebben meegemaakt in ons leven. God bevrijdt en vergeeft en het volk doet naar Zijn gebod, door het wegdoen van zonde heel serieus te nemen. Juist omdat het volk in een verbondsrelatie met de heilige Schepper is.

Veel oudere mensen kennen de grote Voorjaarsschoonmaak nog wel; voorafgaand aan Pasen gingen alle meubels naar buiten en werden de gordijnen gewassen en werd alles eens goed uitgeklopt. Je huis weer helemaal schoon maken voor Pasen is misschien zo’n slecht idee nog niet als je er bij stil staat. Maar nog belangrijker is de schoonmaak van ons geestelijk huis. Die schoonmaak is niet alleen voor Pasen bedoeld, maar daar wel mee verbonden.

Gisteren was het Nisan 10, vier dagen voor Pesach. Dit was de dag waarop in Israël de Pesachlammeren geselecteerd werden voor het feest. Deze lammeren werden speciaal apart gezet en de geschiedschrijver Flavius Josephus beschreef in de eerste eeuw dat op Pesach wel 275.000 in Jeruzalem werden geslacht. Dat is 1 lam voor een familie van 10 mensen. Dat geeft een idee hoe druk het in Jeruzalem moet zijn geweest rond dit feest.

De feesten in Leviticus zijn Gods feesten en Christus neemt de centrale plaats in bij elk van deze zeven feesten. Binnen de 3 najaarsfeesten, die hun complete vervulling krijgen tijdens de Wederkomst van Christus, neemt Grote Verzoendag een bijzondere plaats in. Voor de Joden is het de meest heilige dag van het jaar, maar aan christenen gaat deze dag vaak onopgemerkt voorbij. Maar vrijdagavond en zaterdag is het zover. En “Jom Kippoer” heeft wel degelijk Nieuwe Verbondsbetekenis voor christenen van nu.

“Vastgestelde tijden”

Tijdens de tweede wereldoorlog schreef Johannes de Heer al een boekje over “Gods Reddingsplan, neergelegd in de gezette hoogtijden van Leviticus 23”. Hij besefte toen al dat de blauwdruk van Gods Reddingsplan ook terug te vinden was in de opeenvolgende Bijbelse Feesten. In deze bijdrage willen we uitdiepen waarom de betekenis van de Najaarsfeesten juist nu de Kerk wakker moet maken. Wat hebben de Najaarsfeesten van God eigenlijk met deze eindtijd te maken?

De Bijbelse feesten zoals ze in Leviticus 23 worden beschreven, zijn inderdaad van oorsprong profetische feesten in de zin dat God via deze feesten Zijn Reddingsplan voor de mensheid ordende en begrijpelijk maakte. Maar inmiddels is de betekenis van sommige feesten – sinds de eerste komst van Jezus Christus – werkelijkheid geworden, terwijl andere nog steeds op hun toekomstige vervulling wachten.

Vergeving staat centraal in de christelijke theologie en het is onlosmakelijk verbonden met het onderwerp “zonden”. Het onderwerp komt in veel gesprekken tussen gelovigen en in kerken naar voren. Hoewel, in sommige kringen wordt meer over vergeving gesproken dan over zonden, maar in andere kringen is dat precies andersom. De vraag die velen bezig houdt is of gelovigen vergeven zijn of dat zij nog vergeving moeten vragen en zonden moeten belijden?

Het is bijna 3 jaar geleden dat de 1^e druk van Wake Up! werd uitgegeven. Sindsdien is het snel gegaan en tienduizenden lezers zijn aan de slag gegaan met de onderwerpen uit het boek. Ze hebben zich – net als de auteurs destijds – verbaasd over de diepte van Gods Woord en de vele patronen in tijdslijnen en feesten.

Wat moeten we met advent?

In de traditie van de kerk wordt de aanloopperiode naar Kerstmis ook wel de “adventstijd” genoemd. Eenvoudig gerekend begint de advent vier zondagen voor kerstmis en bij de meeste oosters-orthodoxe kerken ten minste een week eerder omdat zij 40 dagen voorbereiden.[1] In veel kerken, maar ook bij mensen thuis wordt deze advent zichtbaar gemaakt door het aansteken van kaarsen op een standaard of op een krans, elke week op zondag één kaars tot alle 4 branden. Sommigen zien een verwantschap met het Jodendom waar in deze tijd ook steeds kaarsen worden aangestoken, maar daar gaat het over Chanoeka, een Joods feest dat de herwijding van de tempel in de tweede eeuw voor Christus gedenkt en niet de geboorte van Jezus.

Advent komt van het Latijnse woord adventus[2] dat “komst” betekent, verwijzend naar de komst van Jezus Christus op aarde. In de advent-weken bereiden veel christenen zich dus voor op het kerstfeest, op die eerste komst van Christus in het vlees, de zogenaamde incarnatie.

Op de vraag wat het bijbelse Pinksterfeest betekent geven we vaak als antwoord dat op die dag de Heilige Geest werd uitgestort. Dit antwoord staat weliswaar sterk in verband met de nieuwe verbondsbetekenis van Pinksteren, maar het feest heeft haar oorsprong meer dan 1500 jaar eerder. De uitstorting van de Heilige Geest vond immers plaats op het al eeuwen bestaande Wekenfeest, dat precies op het moment van de uitstorting van Gods Geest in Jeruzalem werd gevierd.
Het begint dus bij de “ontdekking” dat de discipelen op die Pinksterdag na de Hemelvaart in Jeruzalem waren op de kalenderdag waarop …. het Pinksterfeest(1) wordt gevierd. Dat klinkt logisch, maar het betekent dan ook dat de gebeurtenissen op die bewuste Pinksterdag niet losgekoppeld kunnen worden van de essentie van het feest zoals het al die eeuwen daarvoor al gevierd werd. Waar gaat dit feest dan oorspronkelijk over?

We gaan eens wat dieper in op de vraag van lezers wanneer de Najaarsfeesten dit jaar nu echt beginnen? In het voorjaar stelden we ons in een nieuwsbrief al de vraag of de voorjaarsfeesten volgens de huidige Joodse kalender een maand te laat werden gevierd of dat de kerk het Paasfeest wellicht een maand te vroeg op de kalender had staan?

Loofhuttenfeest wijst vooruit naar het Vrederijk dat komende is, naar de 7^e dag van 1000 jaar. Het is een feest met tradities die Jezus ook gebruikte om naar Zichzelf te verwijzen. In dit artikel willen we enkele uitspraken van Jezus terugplaatsen in de setting van het Loofhuttenfeest en nader “belichten”.

Het is de maand van de voorbereiding voor de Bijbelse najaarsfeesten en op zondagavond 13 september of op maandagavond 14 september(*) begint het Bazuinenfeest, als de Nieuwe Maan op die avond zichtbaar wordt. Dat is dit jaar het begin van een “Supermaan”[1] die uiteindelijk bij de start van het Loofhuttenfeest zal kleuren tot een bloedrode maan, omdat deze dan – ook boven Israël – een volledig verduisterde volle maan zal zijn.

In ieder geval tot aan de 4^e eeuw na Christus werden het Paasfeest en Pesach elk jaar op dezelfde kalenderdag gevierd. Hoewel de vroege kerk de nadruk legde op het lijden, sterven en opstaan van Jezus Christus, werd de verlossing in Christus steeds in verband gebracht met de bevrijding uit Egypte. Maar dat veranderde.

Vanavond begint het Joodse Poerimfeest en gisteren sprak de Israëlische premier Netanyahu voor het Amerikaanse Congres. Had die speech iets met (het verhaal van) Poerim te maken?

In het dagblad Trouw stond het volgende geschreven: Bij een maansverduistering staat de aarde precies tussen de zon en de maan in. Ondanks dat de maan ongeveer eens in de 28 dagen rond de aarde draait, komt dit door zijn elliptische baan maar zelden voor. Bij een totale eclips buigt de aarde al het licht van de zon af en valt alleen het licht uit het rode spectrum op de maan. Vergelijkbaar met het rode licht dat zichtbaar is bij zonsondergang.

En de werkelijke betekenis in Christus

Het aanstaande vrederijk of het Messiaanse tijdperk is het werkelijke thema van het Loofhuttenfeest en dus zeker voor de Kerk van Christus een heel belangrijk feest. Dit feest van de loofhutten is – in tegenstelling tot Grote Verzoendag – heel terecht de meest vrolijke periode van het jaar en duurt 7 dagen. De Bijbelse instructie voor het volk Israël was om tijdelijke hutten van verschillende soorten boomtakken te maken en daarin 7 dagen te verblijven omdat God hen in tenten heeft laten wonen toen Hij hen uit Egypte leidde.

Zet de najaarsfeesten 2014-2018 alvast in je agenda, zie onderin deze nieuwsbrief!

Gods najaarsfeesten zijn in aantocht en het eerstvolgende feest is het Bazuinenfeest. Als de maan inderdaad woensdag avond in Israël zichtbaar is, start het Bazuinenfeest. Op het eerste gezicht lijkt er maar weinig in de Bijbel te worden uitgelegd over deze dag van het “wakkermakende bazuingeschal” en misschien zal het altijd een mysterieuze dag blijven voor de wereld om ons heen.  Maar wat een dag zal het zijn als de hemelse Bruidegom op deze kalenderdag komt voor Zijn Bruid. Dit artikel verschijnt vrijdag a.s. in het Zoeklicht magazine.