Op Paaszondag vieren wij de opstanding van Jezus Christus uit de dood; een nieuw begin voor de mensheid. Door Zijn dood en opstanding mogen ook Zijn volgelingen in een nieuw leven opstaan. Wij volgen Hem in de dood en wij mogen leven met Hem. Maar dan geldt ten diepste ook: niet meer ik leef, maar Hij leeft in Mij.

Goede vrijdag is op de christelijke kalender niet een vrolijke dag. We beseffen dat Jezus Christus voor redding van zondaren Zijn bloed heeft gegeven en daarvoor aan het kruis gestorven is. Maar er is ook enorme dankbaarheid omdat christenen weten wat er enkele dagen later gebeurde, maar ook waarom Jezus stierf aan dat Kruis, net buiten Jeruzalem.

Paasfeest is een feest van heel veel vreugde want op die dag vieren christenen de Opstanding van Christus. Zonder Zijn opstanding uit de Dood was er geen christendom geweest en had Hij na Zijn dood nauwelijks volgelingen overgehouden. Maar door de kracht van Zijn opstanding is het geloof in Christus nu nog steeds een levendmakend geloof. Want Hij leeft en er is redding en bevrijding mogelijk door die opstandingskracht.

Zonder Pesach kun je de kruisiging van Jezus Christus beschouwen als een dramatische gebeurtenis op een willekeurige dag. Een dag waarop het volk en de leiders besloten om Hem te kruisigen die zonder zonde was. Jezus was het slachtoffer van menselijk onbegrip. Die gebeurtenis had gemakkelijk ook een week later kunnen plaatsvinden. Maar niet op Gods Kalender! Want juist dit oudtestamentische Pesach feest was uiteindelijk een krachtig bewijs dat Jezus de beloofde Messias was. Misschien is dat wel eens een mooi beeld om te laten zien in een toekomstige televisie uitzending van de Passion.

Toen Jezus werd gekruisigd had Pilatus zelf bepaald dat er een opschrijft op het kruishout gespijkerd moest worden. Hij bepaalde dat de tekst hierop als volgt zou luiden: “Jezus uit Nazareth, Koning der Joden”.

De overpriesters vonden dit helemaal geen goed idee en vroegen Pilatus dit te veranderen in: “Deze man heeft beweerd: ik ben de Koning der Joden”. Op die manier zou het slechts een mening van Jezus zelf zijn en geen feit. Maar de eigenzinnige Pilatus wilde daar niet aan mee doen. Het gebeurde zoals hij het had bedacht.

Ongezuurde Broden is het feest dat begint op de dag na Pesach en dat 7 dagen duurt. In de periode voorafgaand aan Pesach maakt elke familie, volgens het Bijbelse gebod, zijn huis schoon door alle zuurdesem te verwijderen. Dat is een minutieuze zoektocht naar de kleinste kruimel die nog ergens in huis kan liggen. Het verwijderen van dat zuurdesem was weliswaar een gebod van God, maar het is ten diepste het beeld van een innerlijke zoektocht of er nog zuurdesem (zonde) in ons leven aanwezig is. Ook als we het Pesachfeest van bevrijding van slavernij en reiniging van zonden al hebben meegemaakt in ons leven. God bevrijdt en vergeeft en het volk doet naar Zijn gebod, door het wegdoen van zonde heel serieus te nemen. Juist omdat het volk in een verbondsrelatie met de heilige Schepper is.

Veel oudere mensen kennen de grote Voorjaarsschoonmaak nog wel; voorafgaand aan Pasen gingen alle meubels naar buiten en werden de gordijnen gewassen en werd alles eens goed uitgeklopt. Je huis weer helemaal schoon maken voor Pasen is misschien zo’n slecht idee nog niet als je er bij stil staat. Maar nog belangrijker is de schoonmaak van ons geestelijk huis. Die schoonmaak is niet alleen voor Pasen bedoeld, maar daar wel mee verbonden.

Gisteren was het Nisan 10, vier dagen voor Pesach. Dit was de dag waarop in Israël de Pesachlammeren geselecteerd werden voor het feest. Deze lammeren werden speciaal apart gezet en de geschiedschrijver Flavius Josephus beschreef in de eerste eeuw dat op Pesach wel 275.000 in Jeruzalem werden geslacht. Dat is 1 lam voor een familie van 10 mensen. Dat geeft een idee hoe druk het in Jeruzalem moet zijn geweest rond dit feest.