Toen Jezus op aarde kwam vervulde Hij niet enkele, maar alle profetieën die in het Oude Testament over de (eerste) komst van de Messias waren opgeschreven. Hij leverde daarmee het sluitende bewijs dat Hij de Gezalfde van God was. Nu we dat weten, moeten we ons zelf ook eens afvragen wat wij met profetieën over de wederkomst doen? Immers, de nauwkeurige vervulling door Jezus Christus van de Messiaanse oudtestamentische profetieën zijn een van de belangrijkste keurmerken van echtheid van de Bijbel. Wist je dat meer dan 25% van de Bijbel over profetie gaat? Daar kunnen we dus niet gemakkelijk aan voorbij gaan.

Goede vrijdag is de dag op de Westerse kalender waarop we gedenken dat Jezus Christus Zijn leven aflegde aan het Kruis van Golgotha en als het Offerlam met Zijn leven de prijs betaalde voor zondaars. Op Gods Kalender gebeurde dat op Pesach (Nisan 14). De diepe indruk die Zijn dood maakte, brengt ook enorme dankbaarheid omdat christenen weten wat er 3 dagen na Zijn sterven gebeurde, maar ook waarom Jezus stierf aan dat Kruis net buiten Jeruzalem.

Paasfeest is een feest van heel veel vreugde want op die dag vieren christenen de Opstanding van Christus. Zonder Zijn opstanding uit de Dood was er geen levend christendom geweest en had Hij na Zijn dood nauwelijks volgelingen overgehouden. Dan was het Goede Nieuws daar geëindigd en had het na 2000 jaar geen levens van mensen radicaal veranderd. Maar door de kracht van Zijn opstanding is het geloof in Christus nu nog steeds een levendmakend geloof. Want Hij leeft en er is redding en bevrijding mogelijk door die opstandingskracht.

De zomer nadert zijn einde en rond 25 september begint het seizoen van de Najaarsfeesten. Lezers die Wake Up! al enige jaren geleden hebben gelezen hebben de feestencyclus waarschijnlijk al veel bewuster meegemaakt en toegepast.

Bij de voorjaarsfeesten is het contrast met de kerkelijke traditie nog niet zo groot, want ook in de kerken vieren we het Paasfeest en het Pinksterfeest. Dit zijn feesten die hun oorsprong vonden in de instructie van God aan het volk Israël en die door Jezus Christus in de eerste eeuw van onze jaartelling werden vervuld. Al die eeuwen voor Zijn eerste komst werden deze feesten gevierd, maar de diepe betekenis ervan werd pas bekend in de tijd van het Nieuwe Testament. Zo brachten de Israëlieten in Egypte het bloed van het Pesachlam aan op de deur, waarmee ze gehoorzaam uiting gaven aan Gods instructie en hun geloof dat God hen zou redden van de dood, die de verderver zou brengen. Maar van het ritueel zelf begrepen ze waarschijnlijk maar weinig. De diepere betekening door al die jaren lag dan ook in de heenwijzing naar de toekomstige gebeurtenis van Jezus’ kruisiging en dood Paulus zou later expliciet zeggen dat Jezus ons Pesachlam is en dat wie in Hem en Zijn plaatsvervangend offer blijvend gelooft, eeuwig leven ontvangt.