Het seizoen van de Najaarsfeesten begint

De zomer nadert zijn einde en eind september begint het seizoen van Gods Najaarsfeesten.  Lezers die Wake Up! al enige jaren geleden hebben gelezen, hebben de feestencyclus waarschijnlijk ook al een aantal jaren veel bewuster meegemaakt en toegepast.

Bij de voorjaarsfeesten is het contrast met de kerkelijke traditie nog niet zo groot, want in alle kerken wordt het Pasen en het Pinksterfeest gevierd. Dit zijn ook feesten die hun oorsprong vonden in de instructie van God aan het volk Israël en die door Jezus Christus in de eerste eeuw van onze jaartelling tot in hun detail werden vervuld. Al die eeuwen vóór Zijn komst werden deze feesten ook al gevierd, maar de diepe betekenis er van werd pas bekend in de tijd van het Nieuwe Testament.

Zo brachten de Israëlieten in Egypte het bloed van het Pesachlam aan op de deurposten, waarmee ze uiting gaven aan Gods instructie en hun geloof dat God hen zou redden van de dood, die de verderver zou brengen.  Paulus zou later zeggen dat Jezus ons Pesachlam is en dat wie in Hem en Zijn plaatsvervangend offer blijvend gelooft eeuwig leven ontvangt.

Toen het volk Israël 50 dagen later op de dag van het Pinksterfeest bij de berg Sinaï met God in het verbond trad en Zijn verbondsinstructies ontving, beseften de Israëlieten nog niet dat God vele eeuwen later – op diezelfde kalenderdag – de diepe betekenis van dit feest zou vervullen door de uitstorting van de Heilige Geest. Op die manier schreef God Zijn verbondsinstructie op de harten van de gelovigen.

De cirkel van het liturgische jaar – kijk eens goed, missen we niet iets ? 

Op social media kwamen we een cirkel tegen die laat zien hoe de kerk traditioneel haar feesten viert. Het is een veelgebruikte cirkel van het liturgische jaar. Een evangelische theoloog schreef er bij dat we over een paar maanden de mooie kant van het kerkelijk jaar weer op gingen met daarbij het volgende plaatje :

 

Een opmerkende lezer schreef er onder:

“weet je dat in de halve groene cirkel precies het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en Loofhuttenfeest zitten, best een supermooie kant maar helaas niet ingetekend.”

Het is misschien wel kenmerkend voor veel christenen: Kerstfeest, Pasen en Pinksteren hoeven nauwelijks uitleg, maar over de Wederkomst en het Vrederijk wordt erg weinig gesproken. Het geheimenis van Christus begint voor velen bij Zijn geboorte op aarde en ‘eindigt’ bij de Hemelvaart en Pinksteren. De Bijbelse najaarsfeesten worden niet alleen weggelaten uit de cirkel van het kerkelijk jaar, maar de periode van deze feesten wordt zelfs overschreven met de officiële liturgische naam voor deze periode, d.w.z. “de Gewone Tijd” of in deze cirkel “Ordinary Time” [1). In de Rooms Katholieke traditie krijgt deze periode de kleur groen mee en men beschrijft deze periode als de tijd waarin in de kerk geen speciale aspecten van het geheimenis van Christus worden gevierd, maar waarin in zijn algemeenheid dit geheimenis wordt herdacht op “gewone” zondagen.

Wat missen we daarmee ?

Zie je wat er gebeurt door het gebruik van deze liturgische jaarcirkel? Inderdaad, de wederkomst van Jezus Christus als de Bruidegom (Bazuinenfeest), Zijn huidig Hogepriesterschap in de hemelse Tempel (Grote Verzoendag), dat straks voltooid zal zijn bij Zijn toekomstige Wederkomst op aarde en de start van het Vrederijk (Loofhuttenfeest) raken op de achtergrond. En dat is ontzettend jammer, want zou de hoop van de gelovigen in de Kerk niet juist moeten liggen in het vooruitzien naar die toekomstige vervulling van de Najaarsfeesten? Dat zal immers allerminst een “Ordinary Time” zijn, maar juist de grootste positieve wereldgebeurtenis die nog komen gaat voor hen die hun geloof op Hem hebben gebouwd. Het is dus voor de gelovigen van groot belang om de groene halve cirkel in te gaan kleuren met deze drie zeer hoopgevende feesten>  Niet alleen om onszelf jaarlijksstevig te herinneren dat Hij spoedig terugkomt maar ook om daar dagelijksnaar te wandelen in discipelschap. Wat zou het mooi zijn als veel meer gelovigen in de kerken inzien dat de hele cyclus van Gods Feesten zulke grote betekenis voor de volgelingen van Jezus heeft, omdat Jezus centraal staat in elk van de feesten.

De voorbereidingsmaand Elul

Op de Hebreeuwse Kalender zijn we inmiddels aanbeland in de maand Elul, dat is de maand voorafgaand aan de Najaarsfeesten. Op de eerste van deze maand (1 September) begint de “periode van terugkeer en bezinning” (Tesjoeva) en deze periode telt 40 dagen tot aan de start van de Grote Verzoendag in de volgende maand (Tisjri 10).

Gedurende deze maand klinkt in de Hebreeuwse traditie elke dag de Sjofar als een teken dat de gelovigen zich moeten voorbereiden.  Het is niet vreemd om die 40 dagen juist in deze periode te plaatsen, want Mozes klom op de eerste van de maand Elul de berg Sinaï op om 40 dagen in Gods aanwezigheid te zijn en te pleiten voor het volk. Het volk bereidde zich al die dagen ernstig voor, totdat Mozes op de Grote Verzoendag stralend neerdaalde vanaf de berg.

Joden zeggen ook nu nog in deze periode tegen elkaar “de Koning is in het veld”. Christenen mogen hieraan een voorbeeld nemen en in deze tijd extra waken en bidden en zich extra voorbereiden in het vooruitzicht van de wederkomst van de Koning. Was de terugkeer van Mozes van de berg niet een voorafschaduwing van de toekomstige vervulling van Grote Verzoendag als Jezus terugkomt op aarde?

40-dagen tijd

Omdat de Kerk door de eeuwen heen deze periode als “Ordinary Time” heeft aangeduid is de 40 dagen tijd terechtgekomen in de periode voorafgaand aan Pasen en verdwenen bij de Najaarsfeesten. Het gaat natuurlijk niet louter om de discussie over wanneer deze 40-daagse periode nu precies moet plaatsvinden. Maar de Bijbelse volgorde in die cirkel heeft wel betekenis, omdat ook elk feest, vervuld of nog niet vervuld, een eigen nieuwtestamentische betekenis heeft. De 40 dagen voorafgaand aan de Najaarsfeesten zijn vooral bedoeld voor gelovigen die het bevrijdende wonder van Pasen in hun leven al hebben meegemaakt.

Wij wensen iedereen een bijzonder mooie periode toe met de komende Najaarsfeesten. Sommigen hebben de behoefte om op het Bazuinenfeest bij elkaar te komen en de Sjofar te blazen als uiterlijk teken dat zij zich op Zijn komst verheugen, anderen willen in rust en stilte zich voorbereiden en zich steeds meer bewust worden van de naderende vervulling van deze feesten, als Jezus eerst terugkomt als de Bruidegom om Zijn Bruid te halen en daarna als Hogepriester de hemelse tempel zal verlaten en als Koning der koningen zal plaats nemen op de troon van David in het Vrederijk.

Als herinnering vermelden we hieronder nog de feestdata:

	2019	2020	2021
Bazuinenfeest	Sept. 30	Sept. 19	Sept. 7
Grote Verzoendag	Okt. 9	Sept. 28	Sept. 16
Loofhuttenfeest	Okt. 14-21	Okt. 3-9	Sept. 21-27

* Let wel: de dag van het feest begint op de avond ervoor. Dus, als 30 Sept. staat vermeld, dan begint het feest op de avond van 29 Sept. Het Bazuinenfeest begint formeel pas als het eerste streepje van de nieuwe maan zichtbaar wordt. Is dit later dan 29 Sept. dan schuiven op Gods kalender de andere feesten ook op, hoewel dit op de hedendaagse Joodse kalender niet gebeurt. 

We zien allereerst uit naar het Bazuinenfeest dat ieder jaar weer ‘inscherpt’ en aanspoort om ons voor te bereiden op Zijn komst, als Hij de Bruid komt halen voor het grote Bruiloftsfeest in het huis van de Vader. Paulus spreekt er over dat op dat moment de laatste bazuin (Tekia G’dola) zal klinken.

Is dat niet de allerlaatste van de 100 blaastonen die in Israël jaarlijks op het Bazuinenfeest werden geblazen ? Wake Up !

 

[1] Andere bronnen vermelden dat Ordinary Time is afgeleid van het woord “ordinal” en verwijst naar “getelde tijd”. Maar in het Nederlands wordt het toch meestal vertaald als Gewone tijd of de tijd door het jaar. In dit artikel gaat het er vooral om dat de Najaarsfeesten niet zijn ingetekend.