Loofhuttenfeest

En de werkelijke betekenis in Christus

Het aanstaande vrederijk of het Messiaanse tijdperk is het werkelijke thema van het Loofhuttenfeest en dus zeker voor de Kerk van Christus een heel belangrijk feest. Dit feest van de loofhutten is – in tegenstelling tot Grote Verzoendag – heel terecht de meest vrolijke periode van het jaar en duurt 7 dagen. De Bijbelse instructie voor het volk Israël was om tijdelijke hutten van verschillende soorten boomtakken te maken en daarin 7 dagen te verblijven omdat God hen in tenten heeft laten wonen toen Hij hen uit Egypte leidde. Tegenwoordig slapen de meeste gelovigen ook in Israël niet in deze hutten maar gebruiken ze hier wel 7 dagen lang de dagelijkse maaltijden. Niet alleen wordt er bij stilgestaan dat wij mensen maar een tijdelijke verblijfplaats op aarde hebben, maar vooral dat God ervoor koos om onder de mensen te komen wonen. God “tabernakelde” onder ons als betekenis van “tijdelijk onder ons wonen”, een gedachte waar ook Johannes uitdrukkelijk naar verwijst[1]. Het is een tijd van uitbundig feest met een duidelijke instructie om vrolijk te zijn voor het aangezicht des Heren. De profeet Zacharia beschrijft dat dit feest in het Vrederijk door alle volken (!) gevierd zal worden. De definitie van dit feest is “een grote blijdschap die heel het volk ten deel zal vallen” als u begrijpt waar deze zin vandaan komt.[2] Want uiteindelijk wijst alles er op dat Jezus daadwerkelijk onder ons kwam wonen rondom het Loofhuttenfeest en niet op 25 December (o.a. het geboorte feest van de onoverwinnelijke zonnegod sol-invictus).

Het Loofhuttenfeest start op Gods feestenkalender 5 dagen na Grote Verzoendag. Zoals deze Verzoendag nog op zijn volledige werkelijkheid in Christus wacht, zal ook het Loofhuttenfeest nog een werkelijke betekenis in Hem krijgen. Als Hij als Koning der koningen is teruggekeerd naar de aarde en Zijn voeten op de Olijfberg staan dan weten we uit de Bijbel dat er nog een korte strijd zal zijn; met Azazel, die niet zonder slag of stoot de schuld van deze wereldchaos en de verleiding tot zonde uit alle eeuwen op zich zal willen nemen. Maar als hij in de verzegelde afgrond is geworpen[3] dan zal het Vrederijk en de vervulling van het Loofhuttenfeest daadwerkelijk gekomen zijn. En zo volgt het Loofhuttenfeest dan de Grote Verzoendag in Gods grote Reddingsplan.

Het Loofhuttenfeest wordt gevierd als alle oogst in Israël is ingezameld en na dit feest zijn er op de kalender geen bijbelse feesten meer te vinden die ook voor de Nieuwe Verbondsgelovigen op de Edele Olijfboom van profetische betekenis zijn. Dat alle oogst dan is binnengehaald houdt ook een diepe nieuwtestamentische waarschuwing in: na de wederkomst van Christus zullen alle delen van Zijn Grote Oogst zijn binnengehaald, het laatste deel overigens tijdens de Grote Verdrukking. Net zoals in Israël de druiven werden getreden in de persbak, zo zal ook het Lam, voordat Hij terugkomt, de persbak treden van de toorn van God, een verwijzing naar het oordeel over de volkeren die Hem niet hebben geloofd of diegenen die van Hem afvallig zijn geworden.

 

De Grote Sabbat

Als de Messias terugkomt zal Hij het Messiaanse Vrederijk instellen, de grote “Sabbat” van vrede en rust. Dan begint de zevende dag na de Schepping, die net als elk van de eerste 6 dagen ook duizend jaar zal duren. Vandaar dat ook de wekelijkse sabbat als de schaduw wordt gezien van dit Vrederijk.

Als we de in de Bijbel opgenomen tijdslijnen bestuderen, moeten we vaststellen dat de eerste 6000 jaar nagenoeg ten einde lopen, waardoor we meer dan ooit het hoofd omhoog mogen heffen en mogen uitzien naar de start van die zevende dag. Dan zal de sabbat als schaduw veranderen in de werkelijkheid achter deze schaduw, in Christus. Dan zal ook de cyclus van het totaal aantal Jubeljaren zijn voltooid.

Wij mogen nu al die feesten vieren, in die zin dat ze hun werkelijke betekenis voor onze geloofswandel gaan krijgen en impact krijgen op ons handelen. Maar zelfs als deze feesten in hun werkelijkheid in Jezus Christus vervuld zullen zijn, zal hun betekenis niet verloren gaan in het Vrederijk.

 

Christenen en Joden

Het verschil tussen de meer orthodoxe Joodse benadering van de feesten en de messiaanse beleving is dat de laatste groep Yeshua als de Christus in al deze feesten centraal stelt, omdat Hij ook de werkelijkheid van deze feesten is. Zodra die waarheid duidelijk wordt, wordt ook de glans over deze feesten nog veel groter. Hoewel de Kerk deze feesten zeker na keizer Constantijn helaas exclusief heeft verbonden met het Oude Testament en het verband tussen de schaduw en de werkelijkheid zo ook niet meer kon leggen, is de nieuwtestamentische betekenis van deze feesten natuurlijk precies het verbindingspunt waar christenen en messiaanse Joden elkaar in Christus kunnen ontmoeten. Overigens zonder dat gelovigen uit de heidenen zich voortaan Joods moeten gedragen, want de Edele Olijfboom is niet Joods of Israëlisch (zij zijn de natuurlijke takken), maar is van God en heeft Christus als de Wortel en door Hem komt de sapstroom. Dat klinkt misschien wat cryptisch, maar is de sleutel tot veel zicht op het Koninkrijk, zowel voor de Joods messiaanse alsook voor de kerkelijke gelovigen.

Eigenlijk is het onbestaanbaar dat deze twee groepen gelovigen in Yeshua zo weinig verbinding met elkaar hebben, terwijl ze juist geroepen zijn tot die éne nieuwe mens in Christus! Of nog anders uitgedrukt: in onze tijd hebben de natuurlijke takken en de geënte loten op die éne Edele Olijf nauwelijks contact met elkaar. Moeten christenen zich dat niet aantrekken, met hun geschiedenis in gedachten?

 

Discipelschapswandel

Ook dit jaar mochten we op het Bazuinenfeest en de Grote Verzoendag weer vragen stellen aan onze discipelschapswandel. Want gelet op Gods profetische feestkalender mogen zij die Zijn Woord doen, rekenen op een komende opname van alle generaties van gelovigen die aan de Edele Olijfboom zijn en waren verbonden, gevolgd door een daadwerkelijke wederkomst van de Koning der koningen en de start van een echt Vrederijk dat duizend jaar zal duren. En die Sabbat heeft de wereld heel erg hard nodig. Maar tot die tijd zal de tegenstander er als een briesende leeuw alles aan doen om dat te voorkomen. Dat zien we nu al in de wereld om ons heen, maar ook niet in het minst door zijn pogingen om dat Goddelijke patroon van Gods toekomstige werkelijkheid voor christenen onzichtbaar of wazig te houden en zodoende ook de totstandkoming van die ene nieuwe mens in Christus te verhinderen.

Wij zien uit naar de werkelijkheid van het Loofhuttenfeest, maar zeker ook naar de vervulling van het Bazuinenfeest en de Grote Verzoendag.

 

Bloedrode Manen en zonsverduisteringen

Dit Loofhuttenfeest is ook de tweede bloedrode maan zichtbaar als onderdeel van de 4 achtereenvolgende bloedrode manen die (toevallig ?) in 2014 op Pesach en Loofhuttenfeest en in 2015 ook op Pesach en Loofhuttenfeest vallen. Een maansverduistering is geen uitzonderlijke verschijning, maar de kans dat een volledige maansverduistering op een Bijbels feest valt is heel klein en dan ook alleen maar mogelijk op het Pesachfeest of het Loofhuttenfeest, omdat dit de enige volle maansfeesten zijn. Dat vier achtereenvolgende volledige maansverduisteringen in een periode van twee jaar steeds zowel Pesach als Loofhutten vallen is dus zeer uitzonderlijk.

Mark Biltz die deze bijzondere tetrade ontdekte, verbindt geen concrete voorzeggingen aan deze tetrade, maar stelt wel dat een aantal tetrades in het verleden steeds een nieuw stadium van profetische ontwikkeling van het volk Israël markeerden. Het bijzondere is dus niet dat er 4 volledige maansverduisteringen zijn, maar dat deze alle 4 plaatsvinden op de door God ingestelde feesttijden en dat kwam slechts 7 keer eerder voor sinds de start van onze jaartelling. Een aantal van deze tetrades gingen daadwerkelijk gepaard met grote gebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld de laatste 3 keer in resp. 1493, 1949 en 1967. De Bijbel verwijst naar manen die in de eindtijd als bijbels teken bloedrood kleuren en een volledige maansverduistering wordt een bloedrode maan genoemd. [4]

Bovendien krijgen we binnen het tijdsbestek van deze tetrade op de Bijbelse feestdagen ook nog te maken met twee volledige zonsverduisteringen op het Bazuinenfeest van 2015 en op de start van het religieuze nieuwjaar in 2015. Dat zijn al 6 verschijnselen op speciale dagen op Gods Kalender, voor wie er op wil letten. Is het 100% zeker dat deze tekenen ons iets te zeggen hebben ? Nee! Is het mogelijk? Jazeker !

Wat er dan ook van zij, het is zeker dat in de hele 21^e eeuw en ver daarna geen tetrades meer zullen plaatsvinden op de bijbelse feesten. Hoewel Mark Biltz dus geen concrete voorzeggingen aan deze tetrade verbindt stelt hij wel terecht: “ Denk er eens over na wat er allemaal in de wereld gebeurd is sinds de eerste bloedrode maan op het eerste Bijbelse feest binnen de tetrade reeks“ en ook dat moeten we meenemen in onze rugzak. Waar staan deze speciale zons- en maansverduisteringen voor ? We kunnen het nu nog niet zeggen, maar je hoeft ook niet altijd direct te concluderen, je kunt ook observeren en waakzaam zijn. Dat is beter dan op voorhand het al af te wimpelen, want opmerkelijk blijft het. Er zijn genoeg mensen die er helemaal niet over willen nadenken en misschien komt dat ook wel omdat we binnen het theologische domein nauwelijks andere disciplines hebben toegelaten (scheiding tussen kerk en wetenschap, geloof en verstand) en theologen zich jammer genoeg nauwelijks bemoeien met andere disciplines.

Maar laten we wel zijn; ook al hebben wij er vaak over heen gelezen of zijn we er niet op gericht, God heeft de zon en de maan zeker ook bedoeld voor tekenen (SV):

En God zeide: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken tussen den dag en tussen den nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren! (onderlijning red.)

Tegen Jesaja[5] zegt God dat Hij vanaf het begin de afloopt verkondigt en tegen Daniel zegt Hij dat sommige dingen tot de eindtijd verzegeld blijven, maar dat de verstandigen het in die tijd zullen verstaan. [6]

Dat Gods handelen in de eindtijd met tekenen aan de hemel gepaard gaat, daar zullen op grond van de hier genoemde bijbelteksten maar weinigen iets op aan te merken hebben, maar we willen meestal liever eerst bewijzen zien. Maar wacht even; God geeft die tekenen natuurlijk niet voor Zichzelf, maar voor de mens die Hem ernstig zoekt en die waakzaam is. Die tekenen zijn dus wel degelijk voor ons bedoeld en dan moeten we misschien wel niet steeds roepen: “ eerst bewijzen”, want de bewijzen van de laatste tekenen komen dan voor “Thomas” altijd te laat …..

Dus… Wake Up!

 

[1] Zie hier de verwijzing naar Joh.1:14

[2] Luc.2:10

[3] Opb. 20:1-3

[4] Hand. 2:20, Joel 3:4. Opb. 6:12

[5] Jes. 46:10

[6] Daniel 12