Nieuw Bewijs: Bazuinenfeest start in 2021 op 7 0f 8 oktober
Vorige maand plaatsten wij op de website een artikel ter herinnering aan de essentie van het Bazuinenfeest.
In dit ingelaste artikel dragen we nieuw bewijs aan dat het Bazuinenfeest dit jaar zeker in oktober plaatsvindt en niet al in september heeft plaatsgevonden. Het heeft alles te maken met het teken in de hemel van “de Vrouw gekleed met de zon en de maan onder haar voeten”. (Op.12)
In Wake UP! wordt uitgelegd dat Israël weliswaar nieuwjaar[1] viert op de eerste dag van de maand Tisjri, maar dat dit deel van het Joodse volk, dat nog slaapt,[2] niet beseft dat op diezelfde dag in de werkelijkheid van Christus het Bazuinenfeest valt, dat vooruitwijst naar de Opname.
De moderne Joodse kalender had de maand september gereserveerd als de feestmaand met als gevolg dat in Israël (de schaduwen van) alle drie de Bijbelse najaarsfeesten inmiddels al zijn gevierd. Maar het is ons inmiddels wel duidelijk, rekening houdend met Gods vaste astronomische tijden, dat de feestmaand Tisjri dit jaar begint op 7 of 8 oktober, bij het zichtbaar worden van de nieuwe maan, zoals we hierna zullen toelichten.
Paulus, Silvanus en Timotheüs roepen de gemeente van Tessalonica op zich voor te bereiden en elkaar op te bouwen met betrekking tot de komst des Heren en wakker en nuchter te zijn, zodat ‘die dag’ hen niet zou overvallen. Datzelfde geldt ook voor ons.[3] Je moet ook behoorlijk wakker zijn want de moderne kalender kan je in sommige jaren zand in de ogen strooien en dat gebeurde dit jaar. Maar we worden natuurlijk ook opgeroepen om wakker te zijn, omdat de feesten elk jaar als een repetitie worden geoefend totdat het feest echt zijn vervulling in Christus krijgt en dan is de juiste dag zeker van belang! [4]
De vergissing van de moderne kalender
Even een stapje terug: de moderne Joodse kalender volgt de Metonische cyclus waarbij de maan om de 19 jaar op precies dezelfde plaats aan de hemel uitkomt. De kalender wordt op die manier geijkt. Gedurende die periode van 19 jaren gaat men uit van een jaarcyclus van 12 keer 30 dagen, waardoor elke 2 á 3 jaar een maand moet worden tussengevoegd om de seizoenen – en dus ook de diverse oogsten – in de pas te laten lopen. In de tussentijd kijkt men niet meer naar de stand van zon en maan, want het plotseling moeten tussenvoegen van een maand is in onze moderne tijd ‘economisch niet zo handig’.
Meestal gaat dit goed, maar er kan een jaar tussen zitten waarbij de tussengevoegde maand niet in het volgende jaar maar in het vorige jaar had moeten worden ingevoegd. Precies dit jaar ging het niet goed: de voorjaarsfeesten stonden in 2021 al vroeg op de moderne kalender doordat de eerste maand al startte in maart voordat de zon op het Noordelijk halfrond voorbij de Evenaar was. De eerste maand Nisan startte dit jaar dus eigenlijk in de astronomische winter. Om die reden had dit jaar al een maand (Adar 2) moeten worden ingevoegd, maar dat gebeurde niet want die extra maand staat eigenlijk voor begin 2022 op onze moderne kalender. Uit het apocriefe boek van Henoch, maar ook uit de boeken van Flavius Josephus[5] leren we dat de Joden in de oude tijd altijd wachtten met het nieuwe jaar tot de nieuwe maan was waargenomen én pas nadat de zon de evenaar was gepasseerd (rond 20 maart). Alhoewel deze geschriften niet hetzelfde gezag hebben als de Bijbel zelf, stellen we hierna vast dat die historische praktijk niet zonder Bijbelse basis is.
Het is hoe dan ook jammer dat Gods Woord, deze geschriften en de astronomische afstemming in Israël niet meer doorwegen voor het jaarlijks ijken op Gods kalender. De voorjaarsfeesten zijn dus een maand te vroeg gevierd. Daardoor startte ook de 7e maand van de najaarsfeesten te vroeg. Dat werd ook duidelijk nu in Israël het Bazuinenfeest al op de kalender stond terwijl het daar, gelet het nog verder rijpen van sommige najaarsoogsten, nog niet eens herfst was.
Op aarde hield men dus geen rekening met de hemelse kalender. Maar we vonden nog iets opmerkelijks: ook de stand van de aarde ten opzichte van de sterrenbeelden was in de vorige maand niet in overeenstemming met Gods Feesten. Dit bespreken we verder in het volgende punt.
Het grote teken aan de hemel – Openbaring 12
Het grote teken aan de hemel, waarover Openbaring 12 spreekt, doet ons zeer sterk denken aan het sterrenbeeld Maagd; een vrouw gekleed met de zon en de maan onder haar voeten en sterren als een kroon op haar hoofd. Als de vrouw in dat beeld een kind baart, wordt dit pasgeboren kind plotseling weggevoerd naar de hemel, nog voor de grote rossige draak (die overigens ook als een sterrenbeeld zichtbaar is aan de hemel) dit kind kan verslinden.
De draak, die ook door een hemels sterrenbeeld wordt getypeerd, is uiteraard in werkelijkheid de satan.
In de astronomie is er een merkwaardige vaststelling: de zon en de maan, die tot aanwijzing dienen van zowel Gods vaste tijden als van dagen en van jaren[6] staan alléén ten tijde van het Bazuinenfeest in dit sterrenbeeld van de Maagd[7] aan de hemel. Openbaring 12 heeft het over het wegrukken van het ‘mannelijke kind’ en dat is precies het thema [8] dat hoort bij het Bazuinenfeest. Tegelijkertijd helpt dit beeld aan de hemel ons dus ook bij het daadwerkelijk vaststellen van de kalenderdag van het Bazuinenfeest zelf, want er is geen ander moment dat de positie van zon en maan in het sterrenbeeld van de Maagd precies overeenkomen met het beeld van Openbaring 12.
Daarom: de profetie van de opname van de Gemeente is door God zelf geschreven aan de hemel, in het sterrenbeeld van de Maagd op het Bazuinenfeest.
Of het Bazuinenfeest dit jaar op 7 of 8 oktober valt is verder sterk afhankelijk of de nieuwe maand zichtbaar wordt op de ene of de andere namiddag. Dat is in oktober overigens niet eenvoudig vast te stellen want de maan is slechts een kort moment zichtbaar aan het eind van de dag, net voordat deze weer achter de horizon verdwijnt. Je zou denken dat de maan ‘s nachts te zien is, maar in deze tijd van het jaar is de maan in Israel alleen overdag zichtbaar boven de horizon van 08.33 uur tot 19.45 uur en dan nog slechts met een heel klein streepje. Overdag is deze overigens nauwelijks in het zonlicht waarneembaar.
Voor de leergierigen:
- In de namiddag van 7 oktober 2021: 1,4% zichtbaarheid van de maan (dus nog niet met het blote oog waarneembaar), maar de maan nog niet helemaal onder de voeten van de Maagd.
- In de namiddag van 8 oktober 2021: 5,6% zichtbaar van de maan die dan ook onder de voeten van de Maagd is en de zon, ‘die de vrouw bekleedt’, staat dan ook in dit sterrenbeeld.
8 oktober in de vroege avond (18.31 Jeruzalem tijd)
De maan ontvangt licht van de zon zoals Christus het Licht is van Zijn Gemeente
De maan geeft geen licht van zichzelf maar is wel door God aangesteld om te heersen over de nacht[9] door middel van het licht van de zon. De maan, die voor haar licht van de zon afhankelijk is doet ook wel denken aan de Gemeente van Christus die moet heersen over de nacht in deze wereld en die daarbij niets kan doen zonder het Licht van God. De Maan hoort bij de Zon, zoals de Bruid hoort bij de Bruidegom en het Hoofd bij het Lichaam.
De Gemeente werd ontvangen op Pinksteren en volgroeid geboren op het Bazuinenfeest
Op het Bazuinenfeest zelf is de nieuwe maan dus net zichtbaar geworden onder de voeten van de vrouw. Twee dagen voorafgaand aan het Bazuinenfeest zit de maan nog ter hoogte van de schoot van de maagd en is onzichtbaar. Op enig moment is het kind volgroeid geraakt in de moederschoot en komt het ter wereld. Op het Bazuinenfeest wordt het mannelijk kind geboren. Dat is in feite het eerste hemelse teken dat Johannes te zien krijgt.
In het beeld van de sterren in Openbaring 12 ziet Johannes daarna dat de satan klaar staat om deze volgroeide Gemeente van Christus[10] aan te vallen. Die gemeente is 2000 jaar geleden op de Pinksterdag ontvangen door toedoen van de Heilige Geest en begon toen te groeien. Als de Gemeente, dat zijn de uitgeroepenen uit het Israël Gods[11] en de heidenen, in al haar generaties wordt opgenomen, dat wordt ze ook tot Zijn volheid geroepen op die bijzondere dag dat uiteindelijk het Bazuinenfeest wordt vervuld.
Is het daarom dat Paulus tegen de gemeente in Rome zegt dat er een toekomstig moment komt dat de “volheid der heidenen” (de geestelijk volgroeide Gemeente) zal zijn binnengegaan? Paulus zegt in datzelfde vers dat daarna de gedeeltelijke verharding van Israel wordt weggenomen[12] waarna dit Israël tot bekering zal komen en Zijn Messias zal (h)erkennen.
Dat is in overeenstemming met het beeld dat Johannes schetst in Openbaring 12 want direct nadat het kind is weggerukt[13] naar de hemel, achtervolgt deze draak de vrouw (het overige Israel) die vlucht naar een plaats waar zij voor 1260 dagen wordt onderhouden door God die haar deze plaats heeft voorbereid.[14]
Conclusie
Het grote teken dat Johannes aan de hemel zag, van de vrouw gekleed met de zon en die een mannelijk kind baarde, komt inhoudelijk én astronomisch precies overeen met het beeld dat de hemel weergeeft op het Bazuinenfeest, precies op die dag en alléén op die dag. God wilde Johannes dus in het visioen wijzen op de opname van dit volgroeide kind op de kalenderdag van het Bazuinenfeest. Dit beeld helpt ons vast te stellen wanneer in onze tijd elk jaar het Bazuinenfeest is en het geeft ons ook de zekerheid dat de opname van de Gemeente wel tot vervulling moét komen op een toekomstig Bazuinenfeest en niet op een andere tijd in het jaar. Jezus vervulde trouwens ook alle voorjaarsfeesten precies op hun vastgestelde tijd én in alle door de Bijbel vooraf aangegeven details.
Een en ander mag er natuurlijk niet aan in de weg staan dat we élke dag moeten waken en bidden en klaar zijn om de Bruidegom te ontmoeten!
Als je het plaatje in dit artikel bekijkt dan zul je zien dat het beeld van de vrouw in Jeruzalem zelf aan de hemel staat, maar tegelijkertijd vanaf de grond niet zichtbaar is omdat het dan nog dag is.
Hieronder zie je dat de Vrouw midden op de dag nog aan de hemel staat maar in de namiddag draait zij en daalt in de vroege avond achter de horizon en dan zijn alleen de voeten van de vrouw te zien en het streepje van de (nieuwe) maan is dan kort met het blote oog zichtbaar (voor de getuigen) op het moment dat het volgroeide kind in het tekenbeeld geboren wordt, precies op het moment dus dat de maan astronomisch onder de voeten van de vrouw staat.
8 oktober rond 10:30
Kort daarna is de maan niet meer zichtbaar omdat zij ook achter de horizon verdwijnt. Het pasgeboren ‘mannelijk kind’ dat tevoorschijn komt op het moment van de kleinst mogelijke nieuwe maan: is dit niet een geweldig beeld van de “verborgen dag”, een van de namen van het Bazuinenfeest?
8 oktober in de late namiddag
Nog een geweldig beeld – de hemel verhaalt van Gods majesteit zonder te spreken
Laten we eens Psalm 19:1-7 (HSV) lezen:
De hemel verhaalt van Gods majesteit
Het uitspansel roemt het werk van zijn handen
De dag zegt het voort aan de dag die komt,
De nacht vertelt het door aan de volgende nacht
Toch wordt er niets gezegd, geen woord gehoord,
Het is een spraak zonder klank
Over heel de aarde gaat hun stem
Tot aan het eind van de wereld hun taal
Daar heeft hij een tent opgeslagen voor de zon:
Een jonge bruidegom die het bruidsbed verlaat
Een held die vrolijk voort rent op zijn weg
Aan het ene einde van de hemel komt hij op
Aan het andere einde voltooit hij zijn loop,
Niets blijft voor zijn gloed verborgen
Hoe bijzonder is het dat de hemel en zelfs de zon, maan en sterren verbonden zijn met Gods feesten en met hun vervullingen en dat God ons daarnaar verwijst als Hij Zijn tijden duidelijk wil maken. De hemel vertelt het allemaal en toch wordt er niets gezegd, geen woord gehoord, het is een spraak zonder klank. En bovendien wordt de Zon vergeleken met een Bruidegom.
Heft het hoofd omhoog ! Onze bevrijding is heel dichtbij. Laten we elkaar blijven opwekken en opbouwen zoals de Thessalonicenzenbrief ons oproept!
Dit onderzoek heeft gebruik gemaakt van het Stellarium planetarium
[1] Of Rosh HaShana (= de kop van het Jaar)
[2] Zie Rom. 11:8
[3] Zie o.a. 1 Tess. 4:18, 5:4-11. De wereld zal overvallen worden zoals in de tijd van Noach, maar Zijn gemeente ziet waakzaam uit naar Zijn komst op de wolken, want God heeft haar niet gesteld tot toorn. 1 Tess. 5:9
[4] Zie o.a. Luc. 21:36 en 1 Tess.5:4-11
[5] De geschiedschrijver uit de tijd van Jezus Christus op aarde
[6] Gen. 1:14
[7] Voor de goede orde; we spreken hier over astronomie en niet over astrologie. God bepaalde dat de lichten aan het uitspansel tot aanwijzing dienen van vaste tijden, van dagen en van jaren. (Gen. 1:14). Uiteraard onderschrijven we daarbij zeker niet de ‘betekenissen’ die de astrologie aan de diverse sterrenbeelden geeft, maar gebruiken we ze enkel als ook in de astronomie gebruikte beelden van constellaties van hemellichamen, zoals dus ook in Openbaring 12 wordt gedaan.
[8] Er is verder nog een andere ‘laag’ aanwezig in Op. 12, met name de link met de droom van Jozef in Genesis en wat de profetische geschriften zeggen over het Israël Gods. Dit zal aan de orde komen in een ander artikel.
[9] Genesis 1:16-17
[10] Dat is inclusief het deel van Israel dat haar Messias heeft herkend (de Bijbel noemt dit het “Israel Gods”)
[11] Dat zijn zij die uit Israel Jezus Christus als hun Messias hebben aanvaard.
[12] Rom. 11:25
[13] In Openbaring 12 komen we weer het Griekse woord “harpadzo” tegen dat “met kracht wegrukken” betekent (zie ook 1 Tess 4:17).
[14] Op. 12:4-6 en 13-17
