Pesach zelf is hét bewijs dat Jezus de Messias is

Zonder Pesach kun je de kruisiging van Jezus Christus beschouwen als een dramatische gebeurtenis op een willekeurige dag. Een dag waarop het volk en de leiders besloten om Hem te kruisigen die zonder zonde was. Jezus was het slachtoffer van menselijk onbegrip. Die gebeurtenis had gemakkelijk ook een week later kunnen plaatsvinden. Maar niet op Gods Kalender! Want juist dit oudtestamentische Pesach feest was uiteindelijk een krachtig bewijs dat Jezus de beloofde Messias was. Misschien is dat wel eens een mooi beeld om te laten zien in een toekomstige televisie uitzending van de Passion.

Elk jaar vieren de Joden Pesach als een herdenking van de bevrijding uit de slavernij van Egypte. Door het bloed van het Pesachlam ging de dood aan hen voorbij. De christenen vieren elk jaar het Paasfeest, als een herdenking van hun redding en de bevrijding van de macht van de zonde door het plaatsvervangend sterven en de opstanding van Jezus Christus. Maar Paulus legt ook een bijzondere verbinding door te zeggen dat Jezus ons Pesachlam is. Dit was niet alleen de theologische mening van Paulus; de Bijbel levert hier ook overtuigend bewijs voor. Paulus laat zien dat het Pesachfeest een echte historische gebeurtenis in Egypte is geweest, maar tegelijkertijd ook een voorafschaduwing van een toekomstige werkelijkheid. Het is al vanaf de eerste keer in Egypte een voorafschaduwing geweest van de bevrijding door de Messias. Paulus legt dus niet zo maar een verband, hij laat zien dat Jezus de beloofde Messias was die de diepste betekenis van het Pesachfeest kwam onthullen.

Toen Jezus 4 dagen voor Pesach Jeruzalem binnenreed, begonnen de jaarlijkse patronen van het Pesachfeest samen te vallen met het Eeuwige Plan van God en de werkelijkheid in Jezus Christus. En toen Jezus precies op de dag van het Pesachfeest  – en het uur waarop het Pesachlam voor de natie in de tempel werd geslacht – stierf, was het overduidelijk.

Maar hoeveel mensen in Jeruzalem waren vooral met hun eigen pesachlam bezig en waren op dat moment helemaal niet gericht op de Werkelijkheid van Gods Plan dat buiten de stadsmuren op Golgotha zichtbaar werd?

De Bijbel vertelt ons ook niet toevallig dat Zijn beenderen niet gebroken werden, net zoals de botten van het Pesachlam, volgens de instructie in de Bijbel, niet gebroken mochten worden. En Jezus stond niet voor niets op uit de Dood op de exacte kalenderdatum van het Eerstelingenfeest, als de Eersteling van hen die gestorven waren. Dat was het overtuigend bewijs dat Hij het Pesachlam van God voor ons was.

Het patroon van Pesach was compleet. Dit kon niet door mensen geprogrammeerd zijn. Bijna 1500 jaar eerder had God deze jaarkalender al ingericht en nu werd – op Pesach – Gods precisie tot in alle details in de werkelijkheid van Christus duidelijk. Met bovenmenselijke precisie.